De tijd vliegt!

Het is nu alweer bijna 2 weken sinds de laatste update. Het leven in Kaapstad bevalt tot nu toe nog altijd zeer goed. De stage is leuk en ook de weekenden zijn tot nu toe altijd erg goed gevuld.

De stage loop ik bij het bedrijf Safepak. Een aantal andere studenten zijn me hier reeds voorgegaan en van hen had ik dan ook al goede verhalen van dit bedrijf gehoord. Het bedrijf is gespecialiceerd in zacht plastic verpakkingen, welke ze geheel zelf maken. Dat wil zeggen: blazen, bedrukken, vouwen en op maat maken. Je kunt dan denken aan verpakkingen die om een sixpack frisdrank of bier zit maar ook de luier verpakkingen.

Mijn stage begon met uitgebreide rondleidingen door de fabriek met veel info over alle processen. Verder een uitgebreidere beschrijving van de projecten waar ik aan zal werken en een voorstel rondje aan de werknemers op het kantoor.

Er zijn 2 projecten waar ik me mee bezig zal houden. Dit zijn 1: een verbetering van de plastic strip inserter (zeg een hengsel voor het dragen van het product bestaande uit een plastic strip). Hier is al wel een primitieve oplossing voor bedacht maar hiervoor mag ik dus een betere oplossing bedenken ontwerpen en wellicht maken. Onderdelen van de inserter zijn: De reel, (welke de rol met de plastic strip bevat), het mechanisme dat de juiste spanning op de strip houdt, en de inserter waarmee de positionering van de strip ten opzichte van de zak aangepast kan worden.

Het tweede project is het toepassing van een ultrasound apparaat (40khz), waarmee de verbinding tussen 2 lagen plastic verbeterd zou moeten worden door de twee lagen voor te behandelen met de hoog frequente trilling. Je kunt hierbij denken aan het opschuren van de plastic zodat de hechting beter zal worden bij het aanelkaar lassen van de 2 plastics, het sealen. Voor dit project is het vooral de bedoeling te onderzoeken of dit idee uberhaubt werkt zo ja, daar dan metingen aan doen en daar aanbevelingen over geven.

Tot zo ver mijn de beschrijving van de stage opdracht.

De eerste week verliep prima en de dagen vlogen dan ook voorbij. Na nog een dag van vooral introductie en verdieping in de productie processen dan nu aan de slag met de opdrachten.

Voor deze eerste week had ik nog niet direct een auto geregeld. Ik had de hoop met een van de huisgenoten mee te kunnen rijden of iemand van het bedrijf die in deze hoek van de stad woont maar helaas ging dat niet lukken. Het stage bedrijf ligt op ongeveer 15-20 min rijden dus opzoek naar een alternatief, het openbaarvervoer! Hier had ik inmiddels al enkele verhalen over gehoord van de huisgenoten die al spullen waren kwijtgeraakt. Er was me dan ook aanbevolen om mijn telefoon en laptop liever niet mee te nemen en als dit niet anders kon deze in iedergeval niet te laten zien. Het was een 20-30 min lopen naar het station in het centrum van Kaapstad, en vervolgens nog een treinreisje van een 10 min. Al met al dus een reistijd van 45 min. Het station had, bleek later, 2 ingangen, aan ieder uiteinde van het station een. Waar ik binnen kwam zag het er nogal slecht uit en de algemene vertrek informatie voorziening was hier nul. Door te vragen bij de kaartjes verkoop wist ik naar welk peron ik moest. Hier aangekomen bleek ik uiteraard net de trein gemist te hebben en mocht ik 30 min wachten gelukkig was het rustig. De perons en de treinen zagen er gammel uit en ik vroeg me af of het wel zo slim was om de trein te pakken. Na even gewacht te hebben stond de trein die ik zou nemen ineens niet meer op de borden. lekker dan! Het bleek uiteindelijk dat deze vanaf een andere peron zou rijden. Kan gebeuren, maar iets wat je liever niet hebt als je voor het eerst een bepaald traject rijdt. Ook kwam ik er toen achter dat aan de andere zijde van het station de informatie voorziening ietwat beter bleek te zijn en ook zag het er hier wat veiliger uit. Volgende keer dus aan deze zijde van het station naar binnen. Uiteindelijk ingestapt in het eerste klas gedeelte van de gammele trein en uiteindelijk wel mijn weg weten de vinden naar N'dabeni, een wijk van Kaapstad. Onderweg mooi uitzicht op onder andere de tafelberg maar ook zag je veel krakkemikkige huisjes of afdakjes, een duidelijke bevestiging van het groot aantal arme mensen/daklozen in Kaapstad. Uiteindelijk nog een 10 minuten lopen en toen had ik het bedrijf zonder kleerscheuren bereikt.

Die week ben ik nog een aantal keren met het openbaarveroer gegaan meestal kon ik op de terug weg wel met iemand mee rijden, maar ik had mezelf voorgenomen een auto te gaan huren aangezien ik me toch niet geheel veilig voelde met het (wel veel goedkopere maar toch onveilige) openbaarvervoer.  Een auto zou me een hoop reistijd besparen maar ook een hoop vrijheid opleveren. Aan het einde van de week kon ik de de auto ophalen. Een VW polo vivo met slechts 8000km op de teller. Een mooie wagen maar niet de auto waar je mee wilt leren links-rijden in een vreemde stad tijdens de spits. Al met al, na enig geklooi en toch wel enkele 'gelukkig ging het goed'-jes kwam ik weer thuis aan. Toch wel even flink wennen!

Vrijdag avond zijn we nog uiteten geweest bij Panama Jacks, een vis-restaurantje ergens midden op het haven terein van Kaapstad. Om hier te komen moest je door de security van het haven terein, duidelijk aanwezig met slagboom maar ook voorzien van de nodige 'spike strips' op de grond om je toch tot stoppen te dwingen in het geval je toch als 'actie held' door zou willen rijden. We vroegen ons af waar we beland waren maar een van de huisgenoten was er eerder geweest en zei dat we er erg goed konden eten. Na een 10 min op het haven terein te hebben gereden kwamen we uiteindelijk aan bij wat het in eerste instantie leek, een klein hutje midden tussen alle overige industrie, wat het restaurant scheen te zijn. Nadat we met de auto de hoek om reden bleek dit hutje toch vrij lang en toch wel redelijk groot te zijn. Het bleek een wel erg gezellig restaurantje te zijn en je kon hier genieten van menig vis gerecht maar ook van (een als je maar genoeg betaalde, zelf uit te kiezen) kreeft. Een andere huisgenoot en ik hadden nog nooit kreeft gehad dus dat moest dan maar eens gebeuren (we hadden wel een variant gekozen die we niet zelf uit konden kiezen). Het bleek erg lekker te zijn en ik kan ook iedereen aanbevelen dit toch eens te proberen.

Dat weekend zijn we verder niet meer op stap geweest. Nog wel ben ik met een huisgenoot naar de markt van Houtbay geweest. De route er naar toe liep via de kronkelige kustlijn en boodt er mooie uitzichten. De markt was druk bezocht door toeristen en was ook een prima middag besteding.

Voor de zondag was ik uitgenodigd door mn stage begeleider om mee te gaan zeilen. Dit dan wel op een klein meertje in de buurt het strand van Muizenberg. Daar heb ik nog even meegezeild op een polyester Sonnet, een type zeilboot vergelijkbaar met een laser. Erg snel, maar omslaan is geen uitzondering en de boot weer overeind krijgen is best vermoeiend als je het niet gewend bent. Al met al wel erg leuk!

Tijdens de tweede werkweek zou een van de huisgenoten weer vertrekken naar Nederland en dat moest natuurlijk gevierd worden. Ook kwam er die dag alweer een nieuwe huisgenoot dus met 7 personen zijn we, na al onze stage-werkzaamheden nog de stad ingeweest. Eerst een dubbele mojito (2 voor de prijs van een!) bij een van de kroegen in het centrum en daarna met de taxi naar een adresje (Roxy's cafe) waar we erg goedkoop, goed konden eten. We waren met een grote groep dus we pasten niet in 1 taxi, de eerste groep van 3 personen vertrok met de taxi en de achtergeblevenen waaronder ik zochten naar een andere taxi. Toen kwam daar een TukTuk de hoek om en als grap werd er gevraagd of er 4 mensen mee konden rijden. Dat bleek geen enkel probleem dus daar zaten we dan met 5 man in de tuktuk op naar Roxy's cafe geweldig :D. Roxy's cafe was een erg leuke tent,een beetje geimproviseerd maar wel leuk. Boven hingen allerhande oude film posters en ook het toilet (badkamer) was een ware attractie (zie fotos).

Het weekend daarna, afgelopen weekend, zijn we zaterdags weer wezen surfen te Muizenberg. Het ging niet onaardig en zowaar lukte het ook al een beetje te sturen. We waren met vier personen en twee autos. De helft ging op een gegeven moment naar huis en met een huisgenote ben ik toen nog de bijliggende berg opgereden, eens kijken bij de zogenaamde sharkspotters. Dit is iemand die zoals de naam doet vermoeden op de berg zit en als dag-taak heeft de zee in de gaten te houden en dus de sharks te spotten en als het nodig is alarm te slaan. Het water is hier erg helder dus de haaien schijnen vrij goed zichtbaar te zijn. Wij hebben helaas geen haaien kunnen spotten.

Daarna doorgereden via Chapmans Peak richting houtbay als alternatieve route terug naar Kaapstad. Dit bleek een tolweg te zijn en we vroegen ons al af waarom. Dit werd ons enige tijd later wel duidelijk. Een erg mooie kronkelweg langs de kust en vele plekken waar je even kon gaan stoppen om van het uitzicht te genieten. WAAR WAS MN MOTOR! Achteraf bleek dat deze route ook een van de toeristen attracties rondom Kaapstad is.

Die avond zouden we eerst nog op stap maar vermoeid door het surfen zijn we niet verder gekomen dan de bank in de huiskamer en een film. De volgende dag zijn we naar Kirstenbosch geweest. Naar de Kirstenbosch National Botanical Garden, in eerste instantie om daar door het bos en op de berg te gaan hiken. Later zijn we nog naar de gardens zelf geweest. Erg groot en ook erg mooi.

's Avonds nog de Signal hill opgereden met de auto om naar de zonsondergang te gaan kijken. Voor de zonsondergang waren we te laat maar het uitzicht maakte een hoop goed.

Dit was voor zover mijn update, nu weer een weekje stagelopen en dan maar zien wat het volgende weekend te bieden heeft!

Groeten!